როგორ შეიძლება მოგზაურობა არ გიყვარდეს ?!  იქნებ მე ვარ უცნაური ?! იქნებ ნორმალურია ერთფეროვნებაზე მიჯაჭვულობა?! არა მეგობარო, არა. ნამდვილად სხვა ამბავია აქ. იცი ბუბუ  ჩემი პირველი დამოუკიდებელი მოგზაურობა გამახსენდა. რა...

ზოგჯერ საჭიროა პატარა შესვენების აღება, ყოველდღიური საზრუნავისგან გარიდება, ყველაფრის დავიწყება, მთის სურნელის ჩასუნთქვა, თუნდაც თვალების დახუჭვით, წარსულის გახსენებით….. აწმყოში მოყოყლილი ჩემი ზღაპრებიც ასე „იქმნება“ ხოლმე. დასაძინებლად გამზადებულ ბავშვებს საწოლში ვაწვენ, მბჟუტავ შუქს ვანთებ და...

მინდა სამყაროს მდინარეს გავყვე, როგორც ტალღებში მოცურავე ანგელოზი და მის დინებაში ჩამეძინოს. მინდა მქონდეს ისეთი ენერგია, რომლითაც პრობლემები ნელ–ნელა, ნაწილ–ნაწილ მოგვარდება და სულში გაქრება იმედგაცრუება. როგორც მწერალს და ადამიანს, მინდა დიდხანს სიცოცხლე. არ მსურს,...

ისტორიულ ტაო-კლარჯეთში ერთხელ თუ მოხვდები, ვეღარ მოეშვები. თვითონაც არ განებებს თავს… თან გტკენს და ყელს გიშრობს, თანაც მალამოდ გედება და გაპურებს… სწორედ ასე დაგვემართა მე და ჩემს მეგობრებს, შემოდგომის უცნობ ტაოში მოგზაურობის შემდეგ იქაური...

კაკლის ხის ზემოთ მთვარე, კაკლის ხის ქვემოთ მე, ფოთლების ფერი შავი, იგივე ფერის ხე, ცაზე ათასი ცხვარი და თეთრი მატყლის ტყე, გზაზე ვართ მე და ცხენი, მივდივართ ნენსგერთე.    აი ასე, ამ უბრალო, სახელდახელოდ...

 ზაფხულის ერთ მშვენიერ დღეს, სკოლიდან დათხოვილმა, გადავწყვიტე უსაქმურობა გვერდით გადამედო და ჩემი ცხოვრების ძვირფასი დრო სასარგებლოდ გამომეყენებინა. ხან საყვარელი მუსიკის დაკვრა დავიწყე, ხან ვიდეოს გადაღება ვცადე, ხან კი პროექტის წერა, მაგრამ გულს ვერცერთ საქმეს...

წვიმიანი, რაღაც გაუთენებელი დღეები იდგა იმ წლის თებერვალს თბილისში. მზე მენატრებოდა, თბილი, დიდი მზე, რომელსაც შეეძლო ბევრი სითბო და სიყვარული მოეტანა ჩემთვის. ჰოდა ამ განწყობას ჩემს ქალაქში  ალბათ აპრილამდე ვერ შევიქმნიდი. ავიღე შვებულება, ჩავალაგე...