მზე მიეფარება თუ არა, სადღაც თვალსაწიერს, ცა მაშინვე ბინდისფერ მოსასხამს მხრებზე მოიგდებს. მიაბიჯებ ამ უკუნეთში და ის-ის არის, რომ გგონია დაიკარგე, ცას საიდანღაც ნათელი ეფინება და გზის გაკვლევას ცდილობ… მობაჯბაჯებს ამ ბნელ ცაზე ბადრი...

ყოველ საღამოს, ჩიტები გუნდურად გამოვარდებიან თავქუდმოგლეჯილნი საკუთარი ბუდეებიდან და ჟივილ-ხივილით კრავენ მოცისფრო-მოყვითალო ცის ქვეშ კამარას. ფრთას ფრთაზე ძლიერად ურტყამენ, ერთმანეთს ეჯახებიან, მაღლა და მაღლა იჭრებიან და ის-ის არის გეგონება მიეფარა უკიდეგანო ლაჟვარდ ცასო, რომ...

ბავშვობიდან მომყვება მთის სიყვარული, როგორც უშუალოდ ბუნების ქმნილების. ჯერ კიდევ ზაფხულობით, როდესაც გურიაში ვისვენებდი შებინდებისას, ჩამოვჯდებოდი ეზოში სახლის ასასვლელ გრძელ კიბეზე და ვუყურებდი მთებს, რადგან ვიცოდი, რომ ამ მთების უკან დედა და მამა მელოდებოდა....

გოგონა ყველა ასაკში გოგონაა. ქალში, თუნდაც ხანშიშესულში ყოველთვის ახალგაზრდა გოგონა ცხოვრობს, რომელსაც ისევე გულით უხარია კესანების ჩუქება, როგორც მაშინ სკოლიდან მომავალს, რომ ჩუქნიდნენ გზის პირას მომლოდინე მასზე შეყვარებული ბიჭები 💐 გოგონას ისევ ისე შეუძლია...

ასეც ხდება.. გაზაფხულდება. კრიალა არის ცა, ნათელი ფერი დასდევს. მოლოდინი გაქვს ბედნიერების განცდის, მოლოდინი გაქვს კარგის მოხდენის. ჩამომჯდარხარ სოფლის სახლის ასასვლელ კიბეზე, შენთვის მზის გულზე, თვალდახუჭული ხვდები ალიონს. მზე განათებს და გათბობს. ზუსტად იმ...

ხომ ხდება ხანდახან ისე, რომ მძიმე ამბავი ძალიან ბედნიერად გახსენდება. ზაფხულის კარგი სასიამოვნო კვირა დილაა. თელეთის მამათა მონასტრის წირვას დავესწარით, შეძლებისდაგვარად ვილოცეთ, მადლი მივიღეთ და გადავწყვიტეთ წავიდეთ ქალაქგარეთ სადმე ბუნებაში პიკნიკზე. მე და გუგა...