არ დაგიმალავ და მართლა არ ვიცი, რატომ უნდა ჩაიცვა საწვიმარი, მხარზე ზურგჩანთა მოიკიდო და გაზაფხულის კოკისპირული წვიმა, როგორც კი დაიწყება მხოლოდ იმიტომ გახვიდე სახლიდან, რომ ზღვები,ოკეანეები გადასცურო, თეთრად შეფერილი მთები გადაიარო და შუაგულ ტყეში იპოვო ქოხი, რომელსაც ვარსკვლავებით მოჭედილი ცა თავზე დაჰყურებს, საკვამურიდან სითბო ამოდის, რომელიც ღმერთის სუნთქვას ჰგავს და ქოხში მხრებზე პლედმოხურული ზის ადამიანი,რომელიც შეშის ღუმელთან თბება და ყველაფერს განდობს – საკუთარ ფიქრებს, განცდებს და გულს.
დადუნა ნადარაია ” საკვამურიდან ამოსული სითბო”
შეგიძლიათ შეიძინოთ წიგნის მაღაზია “შაქრო ბაბუა”, ვაკე, ჭავჭავაძის 17 ბ
