მე, როგორც მყინვარი.. ნისლში სიარული იმ კიბის ბოლოს გავს, რომელიც არ ჩანს და ამის მიუხედავად მაინც რომ უნდა გადადგა პირველი ნაბიჯი.. ასე დაიწყო ჩემი მოგზაურობაც. მიდიხარ..  მანქანის “ცხვირთან” მთავრდება ხილვადობა.. მაგრამ გზას აგრძელებ… არაფერი...